شب قدر شبی است که در عرصه آن انسان ره صد ساله را یک شبه طی می کند.
. . .
شب قدر، حاوی نهر نوری است که در زلال پر برکت آن جان مؤمنان از گناه تطهیر می شود.
. . .
شب قدر، طلایه دار فلاح و رستگاری عارفان عاشق و عاشقان بیدل در بین شبهای سال است.
. . .
شب قدر، آوای ایمان را در گوش جان مؤمنان به غیب نجوا می کند.
. . .
شب قدر، شب شناخت قدر خویش است!
. . .
شب قدر شبی است که باید شکواییه هجران را درنوردید و به امید وصل و دیدار، بیدار نشست و از جام طهور «سلام» تا مطلع «فجر» سرمست بود.
. . .
شبی که باید در عاشقی ثابتقدم بود. در طلب کوشید و بیدار ماند و دیدار جست و احیا گرفت و به نیایش پرداخت و کار خیر کرد و صالحات به جا آورد و به نیازمندان رسید و دانایی طلبید و به دانشآموزی پرداخت.
![](http://publicrelations.tums.ac.ir/images/news/04840566242179940962.jpg)